คนไม่มีเวลา

เคยคิดไหม ว่าจะไม่ได้เห็นหน้ากันอีก
เคยคิดไหม ว่าคงจะเสียคนที่เรารักไปจริงๆ
เคยคิดไหมว่าเขาจะไปจากเราจริงๆ
แล้วถ้าวันนึงเขาจากเราไปจริงๆจะทำยังไง
คุณจะทำทุกทางเพื่อได้เจอหน้าเขาไหม
ถึงคุณจะคิดว่าอาจเปนครั้งสุดท้ายที่ได้เจอเขา คุณเคยคิดที่จะอยากเห็นหน้าเขาหรือป่าว
ตอนที่มีเขาอยุ่ ก้ได้แต่บอกว่า ดีใจนะที่คุณยังอยู่ไม่ทิ้งกันไปไหน
ตอนที่มีเขาอยุ่ ได้ทำให้เขารู้สึกหรือป่าว ว่าอยากมีเขาอยุ่จริงๆ
ถ้าคิดว่าอยากให้เขาร่วมเดินไปกับเรา มันคือในทุกช่วงเวลา หรือบางช่วงเวลา
เราอยู่ไกล้กัน แต่ก้ทำตัวเหมือนอยุ่คนละโลก
เธอเองคงต้องการอยู่ใในโลกส่วนตัวของเธอมากกว่า
ชีวิตเธอเมื่อไม่มีเรา ก็ไม่ต่างกัน
ไม่ต้องอธิบายหรอกนะ เพราะจากที่ผ่านๆมาต่างคนก็ต่างรู้ดีว่ามันเป็นยังไง
ถ้าเรามีแฟน แต่เราไม่ได้รู้สึกว่าสำคัญที่สุดสำหรับเค้า มันก็เป็นเพราะความผิดเราเอง
มีหลายๆอย่างที่อยากพูดแต่มันก็เท่านั้น เพราะมันก็คงจบลงเหมือนเดิม
อย่าพูดอะไรที่ต้องทำร้ายกันอีกเลย
ไม่อยากรู้สึก อยากตาย แบบนั้นอีกแล้ว
มันอาจจะเปนความคิดชั่ววูบ แต่มันก็ทำไห้อะไรหลายๆอย่างเปลี่ยนไปแล้ว
สิ่งใหม่ๆที่เข้ามาในชีวิต ก็ดูเเลรักษามันให้ดีพอ
ดูแลมันในขณะที่ยังมีมันอยู่ ยังเห็นมันได้ ยังจับต้องได้
ใส่ใจในแก้วให้เต็มก่อนที่แก้วมันจะแตก
ที่ผ่านมา คุณรออะไรอยู่หรือ?



"
ไม่ต่างอะไรกับความรักและความคิดถึง ไม่ต้องคาดหวังหรอกครับว่ามาเมื่อไหร่แต่เมื่อใดที่มันผ่านมาแล้ว มีโอกาสที่จะดูแล รีบทำน่ะครับ ก่อนที่ความรักจะจากไปเหมือนฝน ที่ไม่มีวันคาดเดาวันเวลาที่จะตกลงมาได้ "

ต่อไปนี้ คงจะ"ไม่มีเวลา"ที่ฝนตกลงมาอีกแล้วล่ะ

2 ปี 4 เืดือน 5 วัน

ตี 1 : 54 นาที เวลาก็ยังเดินของมันต่อไปเรื่อยๆ เหนื่อยบ้างไหมเวลา?

เวลาบนหน้าปัดก็ยังคงวนเวียนอยู่อย่างนั้นของมันเรื่อยๆ

เวลาบนโลกแห่งความจริงที่ไม่ได้บันทึกไว้บนหน้าัปัดก็เดินไปเช่นเดียวกัน

จะให้เริ่มนับเวลาใหม่ยังงั้นหรอ?

ก็คงยากที่จะทำมันลง

อาจจะช้าเกินไปสำหรับเวลา

"เวลา..ไม่เคยรอใคร"

ไม่อยากรู้จักกับเวลา เพราะเมื่อไหร่ที่รอเวลาแล้วจะรู้สึกทนทุกข์ทรมานจริงๆ

ขอเป็นเพียงแค่คนๆหนึ่งที่ได้เดินผ่านเวลาไม่ต้องรู้จักมักจี่กัน

อยากจะจำคนที่เดินผ่านเวลาไปด้วยกัน

แค่อยากจะให้เค้าคนนั้นมาเดินผ่าน"ช่วงเวลา" ด้วยกันเท่านั้น

ทุกอย่างเริ่มไปเปลี่ยนไปโดยมีเวลาเดินขนานไปกับเราด้วยเช่นกัน

อยากจะถามอีกสักที

"เหนื่อยบ้างไหม.....เวลา"

ถ้าเวลามีอยู่จริง ช่วยผมที...

เพราะฉันมันเอาแต่ใจ จึงทำให้เธอไม่อยู่กับฉัน

เสียใจที่สุดทุกทีที่ย้อนเรื่องราวของเรา
เพราะฉันทำตัวโง่เขลา ทั้งทำให้เธอผิดหวัง
เสียใจเมื่อได้ทบทวนสิ่งที่ทำกับเธอก่อนนั้น
เพราะฉันมันเอาแต่ใจ จึงทำให้เธอไม่อยู่กับฉัน

..

รู้ว่าขอบ่อย บ่อยจนเกินเข้าใจอยู่นานนานได้ไหม มาหากันบ้างสิ
ทั้งที่รู้อยู่ ว่ามันดูไม่ดี แต่ความเหงาชนะทุกทีอยากให้เธอเข้าใจ


กลัวทุกอย่าง หวาด ระแวงมันไปทุกอย่างเธอยิ่งห่าง... ยิ่งโหดร้าย
อย่าปล่อยให้คนคนนึงคิดถึงเธอรอคอยจนเพ้อจนเหนื่อยจะขาดใจ
อยู่กับคำว่าเหงา ฉันกลัวเงาแห่งความหวั่นไหว
ได้ยินแต่เสียงหัวใจมันตะโกนใส่ร้ายว่าเธอ... ไม่รักกัน

รู้ว่าเธอเหนื่อย เหนื่อยกับฉันทุกวัน

เหนื่อยกับความรำคาญ ผู้หญิงขี้เหงาไป

คิดถึงเธอบ่อย บ่อยเท่าลมหายใจ
อยู่คนเดียวก็ฟุ้งซ่านไป มันหลับตาไม่ลง
กลัวทุกอย่าง หวาด ระแวงมันไปทุกอย่าง
เธอยิ่งห่าง... ยิ่งโหดร้าย
อย่าปล่อยให้คนคนนึงคิดถึง.. เธอรอคอยจนเพ้อจนเหนื่อยจะขาดใจ
อยู่กับคำว่าเหงา ฉันกลัวเงาแห่งความหวั่นไหว
ได้ยินแต่เสียงหัวใจมันตะโกนใส่ร้ายว่าเธอ... ไปอยู่กับใครไปทำอะไร
ทิ้งให้คนอ่อนไหว กอดความคิดถึงจนนอนหลับไปกับใจปวดร้าว
อย่าปล่อยให้คนคนนึงคิดถึง.. เธอรอคอยจนเพ้อจนเหนื่อยจะขาดใจ
อยู่กับคำว่าเหงา ฉันกลัวเงาแห่งความหวั่นไหวได้ยินแต่เสียงหัวใจ
มันตะโกนใส่ร้ายว่าเธอ... ไม่รักกัน
ได้ยินแต่เสียงหัวใจ ถามว่าเธออยู่ไหน ทำไม...ถึงไม่มา

ฝนมา .... ฝนไป

โปรยปรายลงมาพร้อมกับลมเย็นๆที่พลัดผ่านร่างกายเราไป เสียงดัง "แหมะๆ" "แปะๆ" "โครม"และ "คราม" ให้เราได้ยินเสมอ

ทุกครั้งไปเมื่อลมเย็นๆที่ผ่านเรามาพร้อมกับกลิ่นแห่งความชื่นช่ำทำให้มีความสุขได้ทุกเมื่อที่สัมผัสกับมัน

เคยรึเปล่าที่เมื่อเวลาที่เราคิดถึงสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ถึงมันอาจจะยังไม่เกิดขึ้นก็ตาม มันทำให้เรารู้สึกมีความสุขกับมันเสมอ หรือ อาจจะเป็นการรอคอยที่กำลังจะสิ้นสุดในไม่ช้า ทำให้เราคิดถึงมันอยู่ตลอดเวลาไม่รู้สึกเบื่อ

กับความคิดถึงใครสักใครแค่ได้ยินเสียงเค้าไม่กี่วินาที เห็นหน้าเค้าเพียงแค่นาที แค่นั้นก็ทำให้หัวใจได้มีเลือดไหลเวียนผ่านห้องทั้ง 4 อย่างช้าๆแต่ รู้สึกดีอย่าบอกใคร

อย่าเกลียดความทุกข์ เพราะมันคือทางผ่านไปหาความสุข อาจจะสั้นหรือยาว ตัวเราเท่านั้นที่จะเป็นผู้กำหนด เมื่อผ่านมันซ้ำๆบ่อยๆครั้งไปแล้ว เราอาจจะคิดว่ามันสั้นจนทำให้เราแปลกใจทีเดียว

ทุกสิ่งในโลกล้วนต้องการ ความสมดุล (มันอ่านได้ทั้ง สะ-มะ-ดุน และก็ สม-ดุน น่ะครับ) น้ำที่หล่นลงมาจากฟ้าหล่นลงมาทีไร ต้นไม้ ใบหญ้าก็ได้รับความชุ่มชื่นนั้นเช่นกันไม่แพ้กับคน

ฝนตกลงมาจากฟ้าเมื่อใดไม่ทราบแน่ชัด แต่ทุกทีที่ฝนจากไปใจเราก็ห่วงหาทุกครั้งไปทีเดียว

ไม่ต่างอะไรกับความรักและความคิดถึง ไม่ต้องคาดหวังหรอกครับว่ามาเมื่อไหร่แต่เมื่อใดที่มันผ่านมาแล้ว มีโอกาสที่จะดูแล รีบทำน่ะครับ ก่อนที่ความรักจะจากไปเหมือนฝน ที่ไม่มีวันคาดเดาวันเวลาที่จะตกลงมาได้

ต่างพื้นดิน ฟ้าเดียวกัน

มันก็ต่างกันแค่กรอบที่กั้นระหว่าง 2 สิ่งที่ต้องอยู่ด้วยกันตลอดเท่านั้นเอง..

คืนที่ไม่ได้หนาวเหน็บอย่างใน MV เพลงเศร้าหลายๆเพลงที่มีให้เราเห็น หรือไม่ได้มีสายฝนโปรยปรายลงมาให้บรรยากาศมันดูเศร้าขนาดนั้น แต่ก็ไม่แปลกที่ยังอยากเศร้าโดยที่มีเหตุผล

ทุกคนมีความฝัน และผมเชื่ออย่างนั้นว่าทุกคนมีความฝัน ความฝันที่ผมจะกล่าวถึงไม่ใช่ความฝันที่จะได้พบกันแค่ครั้งคราวเวลาเรานอนหลับแต่ความฝันที่ผมกำลังจะกล่าวถึงนี้คือ 'จุดมุ่งหมาย'

หลายคนอาจจะเคยได้ยินคำถามว่า 'ฝันอยากที่จะเป็นอะไร?' ผมตอบไม่ได้หรอกครับเพราะผมไม่ีรู้ว่าผมอยากเป็นอะไร แต่หลายคนคงมีคำตอบชัดอยู่แล้วในสมุดบันทึก หนังสือเท็กส์บุคเล่มหนาๆ หรืออาจจะเป็นธุรกิจที่เค้าได้ดูแลอยู่ในขณะนี้

คุณเป็นคน 'ใฝ่ฝัน' หรือ 'ฝันใฝ่' ครับ สำหรับผมแ้ล้วเป็นคนที่ชอบ 'ใฝ่' ที่จะ 'ฝัน' มากกว่า 'ฝัน' แล้วถึง 'ใฝ่' พูดง่ายก็คือเป็นคนชั่งฝันมากกว่าที่จะทำ ผมชอบที่จะวนเวียนอยู่ในกรอบแห่งความฝันหรือในห้องที่เรียกว่า
'จินตนาการ'มากกว่าลงมือกระทำ

แย่น่ะครับที่เป็นแบบนี้ไม่ได้ลงมือกระทำสักที ผมทำไปบ้างแล้วแหละครับอาจจะไม่ขนาดถึงกับ 'ใฝ่' ผมทำตาม'ใจ' มากกว่าที่จะทำตาม'หัว' เลยไม่เป็นรูปเป็นร่างเสียที ผิดกับที่หลายคนทำตาม'หัว'ก่อนแล้วค่อยใช้'ใจ' ตามมามันเลยเป็นรูปเป็นร่างมากกว่าผมเสียอีก

ถึงกระนั้นก็เถอะ มันก็ยังมีอยู่ไม่กี่อย่างที่ผมอยากจะทำและทำให้ได้ ไม่บอกหรอกครับว่ามีอะไรบ้างและเชื่อว่าคุณก็คงไม่อยากรู้ แต่้ถ้าเธอคนที่ผมรักที่สุดได้เข้ามาอ่านจริงๆ ผมก็อยากจะแอบบอกหน่อยว่าหนึ่งในฝันของผมก็คือคุณ ไม่ว่ายังไงก็แล้วแต่ถ้าเธอเป็นคนสุดท้ายที่ผมรักได้ แม้เธอจะต้องไปจริงๆ ผมก็พร้อมที่จะรอวันที่เธอกลับมา ไม่ใช่พระเอกหรอกน่ะครับ แต่'ใจ'และ'หัว'ผมบอกกับตัวเองอย่างนี้จริงๆ

ทุกครั้งที่ทำแย่ๆ ไปถ้าให้ย้อนกลับไปแก้ได้ นั้นก็คงเป็นอีกหนึ่งฝันที่ผมอยากทำมากที่สุด เชื่อเถอะครับผมยอมแพ้ให้กับ โชคชะตา ของผมแล้วผมไม่อยากจะมองหา พรหมลิขิต เหมือนที่เค้าบอกอีกต่อไปแล้ว อยากจะปล่อยมันไว้ตรงนี้ แล้วก็บอกกับ โชคชะตาว่า 'ผมไม่ต้องการใครอีกแล้วน่ะครับ' ไม่ต้องหาให้ผมอีกต่อไป

ความฝัน และ ความจริง บางทีมันก็เดินไปด้วยกันจนคุณไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ ทุกๆวันที่คุณตื่นขึ้นมาอาจจะเป็นวันที่คุณไม่เื่ชื่อว่าความฝันของคุณที่เมื่อก่อนยังเป็นไข่ที่ได้รับการอุ้มชูเลี้ยงดูมันในความจริง ได้ฟูมฟักจนกลายเป็นความจริงเล็กๆขึ้นมา

แล้ววันนั้นคุณจะรู้ครับว่าก้อนไข่ความฝันของผม มันเป็นความจริงให้คุณเห็นได้หรือเปล่า

ผมยังเชื่อในความรักเสมอ..

27 สิงหาคม พ.ศ. 2553

เช้าวันที่ 27 สิงหาคม พ.ศ.2553 บนเก้าอี้ตัวเดิมกับคอมพิวเตอร์อีกหนึ่งตัว เป็นเช้าวันศุกร์ แต่ไม่สุข เหมือนชื่อวันศุกร์ หรือเราอาจจะคิดไปเองกับสิ่งที่คนอื่นได้ตั้งมันขึ้นมาและอุปโลคไปว่านี้แหละมันคือวัน "สุข" หลายครัั้งที่ตัวเรายอมรับว่ารอบข้างเราพูดมายังไงเราก็จะทำตามแบบนั้น เชื่อในสิ่งที่คนอื่นเชื่อ เห็นแบบเดียวกับที่คนอื่นเห็น มันไม่สำคัญหรอกว่าจะเป็นวันไหน วันเสาร์ก็ "สุข" ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นวันแม่ ก็สามารถบอกรักแม่และให้ความรักดอกมะลิได้ทุกวัน วันวาเลนไทน์ืที่แห่ไปซื้อดอกไม้สวยๆให้คนที่รักกัน หรือของขวัญที่น่าจำจดไว้ในหัวใจของคนเรา แล้ววันอื่นล่ะ? สำคัญไหมว่าจะเป็นสิ่งที่คนเราเรียกว่า "วันสำคัญ" .

วันนี้ผมเกือบจะลืมมันไปแล้วว่าเป็นวันสำคัญที่คนส่วนใหญ่โดยเฉพาะเด็กๆให้ความสำคัญกับมัน ครับ "วันคล้ายวันเกิด" เป็นวันที่ควรจะให้ความสำคัญกับผู้ที่ให้เราเกิดมากกว่าจะมาขอความรักจากคนอื่นไม่ใช่หรอ? บางทีคนเรามองข้ามความสำคัญของคนที่"รักเรา" มากกว่าคนที่"เรารัก" ชีวิตคนเรานี้ก็แปลก สิ่งที่อยู่ใกล้ตัวมากกว่ากลับไม่สนใจ แต่สิ่งที่ไกลตัวเราอยากได้มากกว่า ไม่เห็นความสำคัญกับสิ่งนั้น ทั้งๆที่ควรจะเป็นแบบนั้นมากกว่า สุดท้ายแล้วก็ต้องมานั่งเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ... เพื่ออะไร? ทำมันซะวันนี้ดีกว่าจะไม่ได้ทำมัน

ผมจำไม่ได้แล้วว่าวันเกิดปีที่แล้ว (พ.ศ 2552) ผมทำอะไรอยู่ตอนนี้ แต่วันนี้ผมก็ยังเชื่อว่าผมยังคงมีสิ่งหนึ่งที่จำฝั่งใจ และจะจำมันไปจนวันที่ผมได้อยู่บนโลกนี้เป็นวันสุดท้าย ว่าผมก็เคยมีช่วงเวลาดีๆเหมือนคนอื่นอยุ่มาก ไม่ว่ามันจะดีหรือร้าย แต่มันก็ยังคู่ควรที่จะจำไว้เสมอ ขอบคุณทุกๆคนที่ผ่านเข้าในชีวิต คนที่เคยเดินสวนกัน เพื่อนที่เคยต่อยกัน ทุกๆคนที่เคยนั่งอยู่โต๊ะข้างๆในร้านเหล้า คนที่เคยคิดว่ารู้ใจ คนที่เคยคิดว่าจะอยู่ด้วยกัน แต่สุดท้ายมันก็แค่ความคิดในทฤษฏีจะให้สวยหรูยังไงมันก็ยังคงเป็นแค่ความคิดเท่านั้น ไม่ว่าพรุ่งนี้จะตื่นขึ้นมาแล้วพบเจออะไร ขอให้คนที่ได้อ่านบทความนี้รู้ไว้เสมอว่า เราก็เคยได้พบกันในโลกแห่งจินตนาการแห่งนี้ ครั้งหนึ่ง และผมจะขอคิดถึงคนๆนั้นตลอดไป...


ขอบคุณ "แม่" ที่ให้ผมได้มีชีวิตมาจนกระทั่งวันนี้ครับ

ช่วงที่ดีที่สุด...

คงไม่ยาวนานหนักสำหรับช่วงเวลาดีๆที่จะผ่านเข้ามา เปรียบเสมือนสายลมเบาๆที่ค่อยๆผ่านเข้ามา เปรียบเหมือนสายฝนที่เย็นฉ่ำหลังจากผ่านแดดอันร้อนฉ่ามาทั้งวัน เธอที่เข้ามาพร้อมกับความรัก ที่บอกให้ฉันนั้นได้รู้ว่าความรักคืออะไร จะเปรียบว่าเป็นช่วงที่น่าจดจำที่สุดก็ว่าได้ ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ ก็อยากจะเก็บไว้ในหัวใจที่เพิ่งอกหักจากลมที่แสนอบอุ่นนี้ มันไม่ใช่การลาจาก แต่มันเป็นการจากลา ที่ยังทำใจไม่ได้และคอยโกหกตัวเองอยู่เรื่อยๆ หวังว่าสักวันคงจะเดินผ่านมาบ้าง...ช่วงเวลาที่ดี..ที่สุด

สมมุติ...ว่าหัวใจมีแต่เรื่องราวผูกพันธ์....

คืนที่เหงาวันแรกกำลังย่างกรายเข้ามาอย่างน่าเบื่อ มันคงเป็นวันเกิดที่น่าลืมมากที่สุดในชีวิตนี้ ได้แต่คิดเท่านั้น คนโกหกอย่างเรา คนที่พูดแล้วทำไม่ได้อย่างเรา คนที่ไม่เคยจำอะไรที่ตัวเองพูดได้เลย คนที่แย่ๆอย่างนี้ มันก็คงดีสำหรับเค้าแล้วหล่ะ รักที่เราให้ไปมันคงน้อยเกินไปล่ะมั้ง แย่หน่อยคงต้องอยู่คนเดียวไปตลอด ไม่รู้จะอธิบายยังไงตอนนี้ ไม่อยากทำอะไรเลยจริงๆ ทำไมมันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ ไม่เป็นไรหรอกคนที่ควรจะรับมันก็ต้องเป็นตัวเราเอง ทำตัวเองหนิ สมน้ำหน้า บางทีให้มันเป็นเรื่อง
"สมมุติ" ก็คงจะดี..

มีไหม "แบ๊งค์กาโม่"

ทำไมต้อง "แบ๊งค์กาโม่"?

ประวัติไม่ยาว สั้นๆ แต่ได้ใจความ

กาโม่ นั้นเป็นตัวละครแนว ซุปเปอร์ฮีโร่ ที่คล้ายๆไอ้มดแดงในสมัยก่อน




ไม่สามารถค้นข้อมูลมากเพียงพอที่จะตอบได้ว่าประมาณ ค.ศ. อะไรแต่โดยคร่าวๆแล้ว

"แบ็งค์กาโม่" ก็เกิดมาจากคนที่มีหัวคิดที่ไม่เหมือนใครและกล้าที่จะทำมันก่อนนั้นแหละ

เค้าได้ทำแบ็งค์ปลอมขึ้นมาโดยให้ชื่อมันว่า "แบ็งค์กาโม่" เพราะเนื่องจากลักษณะของธนบัตรที่มี

ตัวการ์ตูน "กาโม่" อยู่ตรงกลางธนบัตรนั้นแหละครับทำให้เป็นที่มาของแบ็งค์ปลอมที่ทุกคนรู้จักในชื่อ

"แบ็งค์กาโม่"


แบ็งค์กาโม่



รุ่นหลังๆ


ของต่างประเทศมันก็มี!


ล่าสุดๆเลย



จบข่าว

สวัสดีอีกด้านของผม

เจ็บไหมล่ะ เจ็บก็ต้องจำน่ะอย่าไป ทำอีก ไอ้เราก็อยู่อีกด้านแหละเนอะไม่รู้จะทำยังไงได้ นายมันเป็นด้านที่อ่อนแอนี่หน่า แต่เราก็ยังออกมาแว็บนึงมาคุยกัน ไม่ว่าจะเป็นแบบไหนก็ลองคุยกับเราได้ ถ้าไม่คุยกับเรา แล้วนายจะไปคุยกับใครล่ะใช่ไหม? แต่จริงๆแล้ววันนี้ทำได้ดีน่ะ ทำได้อย่างที่หวัง ไม่แก้ปัญหาด้วยน้ำเมา ไปออกแรงแทน นับถือๆ แต่ก็น่ะ อย่าหงุดหงิดมากสิ มีเหตุผลหน่อย ทำอะไรก็ต้องค่อยๆมีสติ สัมปชัญญะ ไม่รู้สะกดถูกรึป่าว 555 เอาหน่า รู้กันน่ะ อีกตัวตนของผม เราก็อยากออกมาบ่อยน่ะแต่นายไม่ค่อยเปิดโอกาสสักที หัดเปิดให้เราออกมาบ้าง ชีวิต จะเครียดมันมากไปทำไม แฟนก็มีให้รัก ดีกว่าคนอื่นตั้งเยอะ รถก็มีให้ขับ ข้าวก็มีให้กิน ตังค์ก็พอมีให้ใช้ แล้ว นายจะเครียดไปเพื่ออะไร หัดทำให้โลกนี้มันน่าอยู่บ้างอย่าเอาแต่คิดๆ ฟุ้งซ่านหน่า ตายไปว่าอย่างไร เราก็อยู่ข้างๆนายตรงนี้น่ะ ปล่อยใจให้ว่างเมื่อไหร่ที่มีเรื่องให้คิดมาก แล้วเราจะออกมาแทนเอง อย่าติดอยู่คนเดียว ให้เราติดมันเป็นเพื่อนน่ะ อย่าคิดว่าเราไม่รู้ เราก็อยู่ในตัวนายนั้นแหละ เพียงแต่เมื่อไหร่นายอยากจะให้เราออกไปเท่านั้นเอง ถ้านายเพียงแค่ฝืนที่ร่าเริงต่อหน้าคนอื่น มันก็แค่นั้นแหละ ยิ่งทำให้มันทุกข์ ทำใจให้สบายๆ ปล่อยเราออกมาดีกว่าอย่ามัวแต่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย นี้หัดเป็นคนคิดมากตั้งแต่เมื่อไหร่ 24 25 เอง ทำใจให้สบายๆ ค่อยๆ ทำไป ตอนไหนไม่สบายใจ ไปเลย! Fitness ลงมันที่นั้นแหละ อยู่ได้เท่าที่จะอยู่เลย เหนื่อยเมื่อไหร่ก็กลับมาพักให้สบายใจน่ะ อย่าเครียดมาก เดี่ยวอีกไม่กี่นาทีเราก็ต้องไปแล้ว นายก็ห้ามที่จะคิดมากน่ะ อย่าลืมอ่านด้วยล่ะ ถ้าอ่านจบแล้ว ก็ไปนอนให้สบายๆ เผื่อเราจะได้ออกมาโลดแล่นบ้าง 555 เอาหน่าอย่าคิดมากน่ะ เดี่ยวคงต้องไปแล้วแหละ แต่นายต้องสัญญาน่ะ ว่ามีเรื่องอะไรก็ตาม ทำใจให้สบายๆ แล้วเดี่ยวเราจะออกมาช่วยแก้ปัญหาให้นายเองอย่าใช้อารมณ์ ใช้สติ ดีกว่าน่ะ
อ่อเกือบลืม เมื่อไหร่ที่ปล่อยให้มันว่างๆแล้ว เราจะออกมาช่วยง้อเธอเอง

รักนายมาก

จาก ...นาย ฝั่งที่เข้มแข็ง

สวัสดีคนในอนาคต

ไม่กล้าจะอยู่กับความจริงเลย...

ความจริงที่จะต้องเจอ กลัวว่าจะเป็นอย่างที่คิดจริงๆ เช้าวันหนึ่งตื่นขึ้นมาแล้วต้องเจอกับมัน

สุดท้ายแล้วถ้านั้นเป็นความจริง... ผมก็จะสู้มันต่อไป

คิดได้แล้ววันนี้ว่าไม่ควรจะไป"ยอม" ให้กับสิ่งที่ทำให้เราล้มเมื่อไหร่ที่เราล้มอยากให้ลุกขึ้น

ลองมองต่ำดูสิ ยังมีคนที่ยังแย่กว่าเราอีกเยอะ ตื่นสักที ต้น ตื่นน่ะตื่น ถ้ามึงเห็นข้อความเหล่านี้แล้ว

ยังไม่เข้าใจ กลับไปอ่านอีกรอบ กลับไปดูอีกรอบ คิดมันหลายๆรอบ อย่าคิดแค่รอบเดียว

คิดให้กว้างๆ ดูให้กว้างๆ เปิดใจรับมัน สู้กับมัน ชีวิตก็ชีวิตเดียว กว่าจะเกิดจะโตมาได้ รู้ไหมยากแค่ไหน

ไม่ต้องกลัวหรอก กลับสิ่งที่จะต้องเจอ ยิ้มรับกับมันไม่ว่าจะแย่แค่ไหนก็ตาม อย่าขี้ขลาด สู้น่ะ สู้สิ

สักวันมันก็ต้องมา สักวันก็ต้องผ่านไป จดจำสิ่งดีๆเอาไว้ อย่าเก็บเรื่องแย่ๆมาคิดให้ปวดหัว ชีวิตก็ต้องมีพรุ่ง

นี้ พรุ่งนี้ก็เป็นอดีตของเมื่อรืน เหนื่อยใช่ไหม? พักหน่อยก็ได้ อย่าฝืนมากน่ะ เหนื่อยก็พัก ง่วงก็นอน

ถ้าไปไม่ไหวก็หยุดก่อน ก้าวต่อไปเป็นก้าวที่เราจะต้องลืมที่มันผ่านมา ทุกอย่างที่มันแย่ๆ ทิ้งมันไป เราก็ยังมี

คนที่เรารักอยู่หนิ แต่ก็กลัวเหมือนกันว่าเค้าจะทนไม่ไหวกับเรา ..... อยากจะหลับ... หนีมันไป.... หนีไปจริงๆ

เพราะไม่รู้ถ้าถึงวันนั้นจริงๆ จะเก่งอย่างนี้หรือเปล่า สู้น่ะ ทุกชีวิตก็ต้องสู้ ดิ้นรนไป

อย่าลืมให้มองกลับไปในเวลาที่มันแย่ๆกว่านี้ก็มี




ฝากไว้ให้คนวันพรุ่งนี้ และในอนาคตได้ดูน่ะ คนในอดีตวันนี้ก็เป็นห่วงในอนาคตเหมือนกัน ตื่นมาเราคงจะไม่

ได้มีโอกาสเจอกันน่ะ

จะคอยเป็นกำลังใจให้

จาก คนในอดีต...[12-05-09]

ลาก่อนน่ะ...

ลาก่อนกำแพงสูงๆที่เคยกั้นระหว่างเรา หลายๆวันที่ผ่านมา มัน สูงและปีนไม่ถึงจริงๆ

วันนี้เหมือนมันลดระดับลงพอที่จะให้เราได้เห็นกัน ได้แ้ล้วแต่ก็เชื่อว่ามันยังมี

"หนาม" ขวางอยู่ไม่ให้ปีนพ้นไปได้ไง่ยๆ แต่ก็จะพยายามค่อยๆตัดหนามเหล่านั้นออกไป

ก็ยังไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ "คนอีกฝาก" ของกำแพงจะช่วยตัด และ ทุบกำแพงทีล่ะนิดๆ

ก็ต้อง ทนเหนื่อยแหละน่ะ ก็เราเป็นคน "ก่อ" มันขึ้นมาเองนี่หน่า


ถึงจะนานแค่ไหน กำแพงที่มันกั้นเราอยู่ บางทีมันก็ยังมี " ประตู " อีกบาน คอยทำให้เรา เปิด

ปิด หากันได้ เพียงแต่มันเป็นประตูที่สามารถ ล๊อค ได้ทั้งสองด้าน ไม่จำเป็น ว่าใครจะล๊อค

แต่ถ้ามัน ล๊อกแล้ว เราก็ไม่สามารถ เข้ามาหา กันได้อีก ไม่ว่าจะทำยังไงก็ตาม

แต่เราทำได้ด้วยการ "ตะโกน" ให้คนอีกฝั่งของกำแพงได้ยิน คนอีกฝั่งของกำแพงไม่มี

วันรู้หรอกว่าเราทำอะไรอยู่ ถ้าเราไม่ต้องกระโกน มันออกมา เสียงที่จะ รอด ผ่านกำแพงไปได้ นั้นยากมาก แล้ว จึงจำเป็นต้องตระโกน ออกไป

เพราะถ้าเราไม่บอกแล้ว คนอีกฝั่งก็ไม่มีทางได้รู้เลย ว่า เราเป็นตายร้ายดียังไง

เราก็เหมือน ค่อยๆ ช่วยกัน ทุบกำแพง คน ล่ะ นิด ล่ะ นิด


ค่อยๆ ทำให้ มัน แคบ ลง เล็ฏ ลง เตี้ย ลง


พอเมื่อ กำแพงนั้น ลงเรื่อยๆ ความเข้าใจ จะทำให้ เราาค่อย เข้าใจกันไปเรือย

เวลาก็เป็นการพิสูจน์

ว่ากำแพงนั้น

จะหายไปได้วันไหนเท่านั้นเอง




สวัสดีน่ะคุณ คนอีกฝากของกำแพง....

ไม่รู้ทำไม

เคยไหมที่คิดอยากฝากชีวิตไว้กับใครสักคน
อยากมีคนดูแล เอาใจใส่
คนที่เค้าจะเห็นว่าเราเป็นคนสำคัญในทุกๆเรื่องที่เค้าทำ
อยากให้เค้าดูแลเราไปตลอด อยู่เคียวข้างกันไปจนแก่เฒ่า
เคยคิดขนาดนี้ไหม

ที่เราคิดเราไม่ได้ต้องการที่จะบอกว่าเราอยากได้ ๆๆๆ ทุกอย่างฝ่ายเดียว
ที่เราหาคนๆนี้ เพราะเราหวังว่า ถ้าเราเจอเขา คนที่เค้ามอบความจริงใจให้กับเราขนาดนี้
เราก้จะอยุ่เคียงข้างเขาไปตลอดชีวิตเหมือนกัน

ตอนที่เราตัดสินใจคบเธอ เราไม่ได้คิดเล่นๆว่าคบกันไปแค่นั้น
แต่เพราะหลายๆอย่างที่ทำให้เรามั่นใจ ว่าเธอคือคนที่่จะไม่ทิ้งกัน
คนที่จะรักกันแทบขาดใจ ที่เค้าจะไม่ยอมให้เราห่างไปไหนไกลได้แม้แต่วันเดียว
เธอคอยดูแล เอาใจใส่
เราก้ได้แต่คิดถึงความทรงจำเก่าๆที่เคยมี

ทุกๆครั้งที่เธอไม่อยากให้เราอยู่คนเดียว เธอจะต้องรีบขับรถมาเสมอไม่ว่าเธอจะอยู่ไหน
ถึงจะแค่เวลาไม่กี่ ชม ที่ต้องรอเรียน เธอก้อกลัวเราเหงา ยังมานั่งเป็นเพื่อนในห้องสมุดบ่อยๆ ถึงแม้จะไม่มีไรทำก็ตาม

เธอที่ไม่เคยบ่น ถึงแม้ว่าเวลาที่เราจะได้อยู่ด้วยกันนั้นมันน้อย
ถึงจะดึกแค่ไหน เธอก้ยังมาจอดรถรอเราโดนยุงกัดซ้อมหลีดอยู่อย่างงั้น

เธอที่ชอบส่งเมสเสจให้เราทุกคืน ถึงแม้จะเพิ่งเจอกันก้ตาม

เธอที่ชอบหลอกเราแอบจับมือแล้วหัวเราะคิกคักๆอย่างสนุกที่เห็นเราอาย

เธอ คนที่ได้จับมือเราครั้งแรก แล้วบอกว่า มือนุ่มมากเลย

เธอที่ไม่ยอมแม้แต่วันเดียวที่จะไม่เจอเรา ถึงแม้เธอจะไปกินเหล้า หรือไปที่ไหน เธอต้องหาเวลาแว็บมาหาเราเสมอๆ
จำได้ไหม ตอนเราไปกินหมูกระทะ ใต้สะพานอะไรนั่นหลังฆฮโซนบีอะ ที่เธอใส่เสื้อสีเขียว วันนั้นเราดีใจมากๆเลยที่เธอคิดถึงเราเสมอแล้วก้อยากมาหาเรา

เธอคนที่ถามเราว่า รักพี่ไหม แล้วเราก้พยักหน้า เเต่เธอก้ยังทำเก็กว่า พี่จะรอไปอีกสิบปีก้ได้ เพราะอยากให้เราแน่ใจ

เธอคนที่จับมือเราเอาไว้แน่น ตอนที่อยู่สะพานดาว พอเราถามว่าทำไมต้องจับแน่นขนาดนี้ เธอก้บอกว่า ก็ไม่รู้จะได้จับมือๆนี้ไปอีกนานแค่ไหน

เธอที่พาเราไปตลาดนัดทุกวันจัน พรึหัด กินซูชิข้าวเปรี้ยวๆ กุ้งอบวุ้นเส้นที่ไม่ใส่กุ้ง ปลาซาบะตัวใหญ่เบ้ง ไข่ปลาหมึกที่ให้โคดน้อยแล้วน้ำจิ้มก้เผ็ดโคตร ข้อไก่ที่เธอชอบกิน แล้วยังมีขนมโตเกียว แล้วก้ยังมีอะไรนะ ฮะ...? ...เก๋า...
เราจะหอบกันไปกินที่หน้าอินเตอร์โซน ไม่ก้ สะพานดาว

เธอคนที่รีบขับรถมาส่งเราให้ทันเวลาซ้อมหลีดเพราะเรากลัวถูกสั่งวิ่ง ต้องรีบไปตลาดนัด รีบกิน จนน้ำจิ้มสุกี้พุ่งใส่เพดานรถเธอ(ขอโทษนะ)


เธอ ที่สัญญาว่าจะหาตุ้มหูที่แม่ซื้อให้เราที่เราทำหายตอนไปเดินเล่นที่สะพานดาว แล้วเธอก้ไปหามันจนเจอจริงๆ

เธอที่ให้เราซ้อนจักรยาน แค่สองสามครั้ง เพราะว่าเบาะมันนั่งแล้วเมื่อยตูดมาก แต่ก้ยังให้เราซ้อมนั่งขี่ข้ามสะพานคณะวิศวะ เพราะเรายุให้ทำ

เธอที่อุดส่าจูงมือเราไปยืมรดป้อบเพื่อนที่สตาร์ทก้ไม่ค่อยจะติด เพราะว่าเธอไม่อยากขี่จักรยานนั่นเอง

เธอที่ต้องไปตัดสกินเฮดไว้หางเต่าเพราะแค่เราบอกว่าชอบคนไว้ทรงสกินเฮด

เธอ ที่ไปซื้อยาแก้ปวดท้องมาให้เราบ่อยๆ

เธอ ที่เคยใช่ชื่อ ใน msn ว่า FAYFAYFAYFAYFAYFAYFAYFAY...070707

เธอที่ทำเซอร์ไพร้ซ์เราในวันครบรอบหกเดือน ที่เธอแอบไปซื้อดอกไม้ให้เราน่ะ

เธอที่ชอบมาเคาะหน้าต่างห้อง 107 ดังๆเพียงเพราะเรางอนไม่ยอมออกไปเจอจนต้องให้ยามมาเรียก...

เธอ ที่เราไปรับน้องบ้านหก ตอนที่เราไปเดินเล่นริมทะเลด้วยกัน ที่เธอเมาแล้วก้แบกเราขึ้นหลังแล้ววิ่ง แล้วหลายอย่างมากมาย..เราไม่เคยลืม

เธอ ที่เคยบอกว่าจะไม่ไปกินเหล้าเกินเดือนละครั้ง ทำเพื่อแฟน โควต้าบ้าบออะไรนั่น

เธอ คนที่บอกเราทุกๆเรื่องให้เราไว้ใจ แม้กระทั่งใครที่ขอเบอในผับ

เธอ ที่สอนให้เรากินข้าวเหนี้ยงปิ้ง อะไรนั่นที่หน้าสวนจตุจัตรแล้วยังนั่งรถตู้จับมือเราตลอด ไปส่งเราถึงบ้าน

เธอที่ให้การ์ดวาเลนไทน์ใบแรกกับเรา อ่านแล้วแอบร้องไห้ไปตั้งหลายที

เธอ ที่ขับรถเอาไอ้ลิงนั่นมาไห้ พร้อมสร้อยคอเส้นเล็กๆ จนเพื่อนๆแซวกานใหญ่ว่ายังไม่ทันถึงวันเกิดเลย

เธอรู้ไหม ps i love you เราอยากจะบอกมันตลอดหลังจากที่เธอให้เราดูหนังเรื่องนั้น

เธอคนที่ยอมถอดเสื้อช้อปให้เราคลุมกันหนาวตอนดูหนัง เพราะเราบอกวว่าหนาวจัง

เธอที่ไม่ยอมให้เรานอนไปพร้อมกับความโกรธถ้าเราทะเลาะกัน

เธอที่จับมือเราวันนั้นตอนดูคอนเสิร์ตแล้วร้องเพลงด้วยกัน

เธอที่ชอบบอกว่า ไว้เงินออกเมื่อไหร่จะพาไปเลี้ยงข้าว

เธอที่เห็นเราเจ็บ เธอก้ดึงเรามากอดแล้วบอกว่า เจ็บไหม พี่ขอโทดนะ

เธอที่ดึงตัวเรามากระซิบว่า พี่รักคุณนะ

เธอจำได้ไหมที่เราทะเลาะกันแรงๆครั้งแรก เธอบอกว่าให้เรามาหาตอนเช้า แล้วเธอก้กอดเราไว้แน่นมาก บอกเราว่า อย่าไปไหนอีกนะ



เธอ สิ่งเหล่านี้ มันเป็นอะไรที่เล็กน้อยมากก้จริง แต่รู้ไหม มันทำให้เราประทับใจ แล้วก้ไม่เคยลืมมันเลย..
การใส่ใจอะไรแบบนี้ มันทำให้เรายิ่งตกหลุมใจเธอมาก



เธอ เราไม่ได้อยากทำตัวไม่มีเหตุผล แต่บางทีเหตุผลของเรามันกลายเป็นเรื่องไม่มีเหตุผลของเธอ
บางครั้งเราทะเลาะกันแรงมาก แต่เราก้ยังกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้
แต่เธอรู้ไหมในสิ่งที่เรากลัว
เราเคยมั่นใจในตัวเธอแล้วว่าเธอคงไม่อยมทิ้งเราไป เธอจะไม่ยอมขาดเราไปไหน
แต่ทำก้ทำให้เรากลัวมันอีก
เราอยากจะเปนบ้า ไม่อยากจะตื่นมาแล้วคิดว่า เราอยู่คนเดียว
เธอ ถ้าเราจะถามว่า
เธออย่าทอดทิ้งเราไปได้ไหม
เธอ อย่าทิ้งเราไว้คนเดียวในร้านอาหารอีกได้ไหม
เธอ อย่าทิ้งเราในเวลาที่เรามีปัญหากันได้ไหม
เธอ อย่าทิ้งเราไปในเวลาที่เราร้องไห้ได้หรือป่าว
เธอ อย่าทิ้งเราไปในเวลาที่เราต้องห่างกันได้ไหม

เธอยังคิดมั่นใจหรือปล่าวที่ตอบคำถามเหล่านี้
เพราะเราไม่มั่นใจเลย

เธอยังทำให้เรามั่นใจและไว้ใจในตัวเธออีกครั้งได้หรือปล่าว

ความคิด..

เคยฟัง.... เคยคิด..... แต่ไม่คิด.... ว่าจะเข้าใจเพลงนี้จริงๆ...

จนมาถึงวันนี้ ได้ลองฟังมันอีกรอบ...

มันถึงขนาดทิ่มแทงลงไป

ลึกลงไป...

ลงไป...

ใครจะรู้ว่าเพลงที่ไม่เคยฟังแล้วเข้าถึงมันจริงๆ

จะซึ้งกับ "เนื้อ" ของเพลง ได้มากขนาดนี้


ถึงมันจะมองไม่เห็นในความคิด

ก็อยากจะฝากมันไว้ตรงนี้


รักคุณมากน่ะ

ไม่ได้หมายความอย่างที่พี่พูดเลย.. เรื่องห่างกันหน่ะ

แค่หมายความว่าช่วงเวลาที่ไม่เกิน 24 ชม

ไม่ได้หมายถึงว่าเราต้อง"ห่าง" กันเหมือนที่คุณเข้าใจ

ตัวเรา "ห่าง" กันตลอดแต่ เคยรู้สึกไหมว่า จริงๆเราก็อยู่ใกล้ๆกัน

ใกล้กันเพราะ ทุกครั้งที่เราได้คุยกัน ได้รู้สึกถึงอารมณ์ ของแต่ล่ะคน

ใกล้กันด้วยความห่วงใย ใกล้กันด้วยความคิดถึง

และใกล้กันด้วย "ความคิด"

ตอนนี้ มันกลายเป็นห่าง

ห่างมาก แต่ก็พร้อมจะ วิ่งเข้าไปหามันให้เจอ

ไม่รู้หรอกน่ะว่าตอนนี้คุณอยู่ ตรงไหน

แต่อีกด้าน "คุณ" "น้องเฟย์" "มึง" "อีหนวด" "อีแว่น" อะไรต่างๆนาๆ มันยังอยู่ในหัวใจ พี่

ถ้ามันยังเป็นสิ่งเดียวที่พี่ ทำได้ในตอนนี้

ก็ยังอยากจะขอเก็บ ทั้งหลายทั้งปวงที่เป็นคุณ เป็น น้องเฟย์ หรือ อีแว่น ต่างๆ นานา

จะรอวันที่พี่ได้ พบ คนๆ นี้ อีกที

อยากจะบอกกับเค้าว่า

"อย่าไปไหนเลย"

"ไม่เหนื่อยหรอ"

"เหงาไหมล่ะ"

"กินอะไรยัง"

"ทำอะไรอยู่ล่ะเนี่ยะ"

"ดูหนังกันไหม"

"กินโออิชิรึป่าว"

"ฟูจิไหมล่ะ เดี่ยวเลี้ยงเอง"

"เพลง คำสำคัญ เพราะมากๆเลย"

"รักโลกาภิวัตน์ ก็ยังเพราะ"

"เธอคือความฝัน ในใจฉัน..เพียงความฝันที่แสนไกล"

"หากแม้เธอเพียงเข้าใจ ฉันมั่นใจสักวัน.. "

"จะมีความรักให้เธอ.... อย่างหาใครมาเปรียบเหมือน..."

"ถึงถังใส่ใจ มันไม่เต็ม ... คุณไม่อยากให้มันเต็มหรอกหรอ.."

"ลิงมันยังทำหน้ากวนๆใส่ ทุกๆ วัน"

"กิ้งก่า คงได้เวลาอาบน้ำแล้ว..."

"หมี หน้าดุ มันก็ เฝ้าอยู่ หัวเตียงทุกวัน "

"ถึงดอกไม้มันจะร่วงโรยไป แต่อย่างน้อยมันก็มีความทรงจำดีๆให้คิดถึง"

"รูปยังอยู่เต็ม ipod เลย"

"การ์ด ก็ยังดูใหม่เหมือน ครั้งแรกที่ได้มา"

"อ่านทีไรก็ยัง ชอบและยิ้มกับมันได้ทุกครั้ง"

"ฝนไม่ตกเหมือน เคย"

"ไอติม วันนั้นอร่อยไหม ที่ โซคูล"

"เก็กแทบตาย แอบเมื่อยตูดเหมือนกัน"

"ดีใจที่สุดตั้งแต่ก็มา แค่เธอ ผยักหน้าเบาๆ"

"หนังทุกเรื่อง ไม่สนุกเลย ถ้าไม่มีคุณ"

"คงไม่ได้ดู สาระแน ห้าวเป้ง / ม3 ปี 4"

"ไม่เป็นไร เดี่ยวซื้อมาดูด้วยกัน"

"Heroes ยังไม่ได้คืนเลย =[ "

"โดนัท กินหมดเกลี้ยงแล้ว น่ะ เหลือแต่ โมจิ เหนี่ยวๆ อีกไม่กี่ชิ้น"

"เจ็บข้อเท้ามากเลย มันดันพลิกอีกรอบ"

"แต่เดี่ยวไม่นานก็คงจะหายแหละ"

"อีกไม่กี่วันก็ถึงวันครบกำหนด ความอ้วน ซะแล้ว"

"ยังไม่ถึงไหนเลย ข้อเท้าดันมาเจ็บซะอีก"

"กลัวว่าจะเจ็บยาวจริงๆ ไม่อยากเจ็บเลย"

"อยากดูรูปเร็วๆจัง "

"อยากไปเห็นหน้า คุณอีก"

"ชอบตอนใส่แว่นมากเลย"

"มันดูเป็นคุณ ดี"

"พยายามไม่พูดคำหยาบกับคุณอีกแล้ว "

"ลำบาก แต่ก็รู้สึกดี "

"ทุกวันก็ยัง เฝ้าดูโทรศัพท์ เผื่อคุณจะ โทรมา"

"ถ้าอ่านมาถึงตรงนี้แล้วยังไม่โทรมาก็ไม่เป็นไร"

"พรุ่งนี้ จะมีมาอีก "

"มะรืนก็จะมาเรื่อยๆ "

ไม่ต้องกลัว...

พี่แค่จะวิ่งตามหาคุณ

ทุกที่... ไม่ได้หยุดรอ

แต่จะไปหา ...

หวังว่าคุณจะกลับมา..

เพราะมันยังมี อะไรอีกเยอะ

ที่ยังไม่ได้บอกคุณ....

เสียใจจริงๆ.

อย่าอ่านน่ะเว้ย!

เตือนแล้วน่ะ


หลับตาฟังเพลงนี้ให้จบก่อนน่ะ (ห้ามขี้โกง)

ยิ้มไม่หุบ - Hum ฮัม













ถ้ายังฟังแล้วไม่เข้าใจ กรุณาย้อนกลับไปฟังอีกรอบ
.
.
.
.
มันจะเริ่มใกล้เข้ามาแล้ว
.
.
.
.
.
.
อย่าบอกน่ะว่ายังไม่เข้าใจกัน



ไอ้ที่บอกว่าให้คุณเปิดใจหมายถึงให้คุณใจเย็นๆ ใช้เหตุผลคุยกัน ไม่ใช่จะหนีไปไหน

พี่ไม่ใช่แฟนเก่าคุณ

ไม่ได้หนีไปไหน

โทรมาดิ ก็เหมือนเดิม

เพียงแต่เมื่อไหร่คุณอารมณ์เย็น

และพร้อมที่จะคุยกันอีกที

ไม่ได้จะเลิก -.- เข้าใจอะไรผิดไหม?

เหมือนเราคุยกันแค่นี้ยังไม่เข้าใจเลย

ใจเย็นๆ น่ะ

รักคุณเหมือนเดิมแหละ

รอแค่ คุณคนเดิมกลับมาแค่นั้น

รักน่ะ

ขอเวลาให้ย้อนกลับคืน ... แต่ก็ต้องโทษตัวเองที่ทำร้ายคนที่รักเราเอง..

ก็รู้น่ะว่าพูดอะไรตอนนี้คงไม่ทำให้อะไรดีขึ้นมา

แค่อยากจะบอกให้รู้ว่าวันที่หายไปไม่ได้ไปไหน

กลับบ้าน... อยู่คนเดียว

ขอบคุณที่ทนรับนิสัยแย่ๆ

ดูแล้วคงไม่อยากให้อภัย ใครมันจะยอมได้

ก็รู้ว่ามันแย่มาก แย่ โคตรแย่

เคยคิดว่าจะดีพอ

คงเป็นแค่คำพูดหนึ่งคำที่เชื่อถือไม่ได้
หรือ ทุกๆคำที่พูดออกไปนั้นแหละ

ก็จะขออยู่ตรงนี้เหมือนเดิม

จะรอ....

ถ้ายังเชื่อในคำว่า"รัก"

ยังเชื่อในผู้ชายสันดานไม่ดีคนนี้

กลับมาน่ะ

อย่าเพิ่งไปไหน

กลัว

จริงๆ..

ความรู้สึกของคนที่แคร์? guess i'm not that one already.

เสียใจ มาก
ครั้งนี้
ไม่สามารถพูดออกมาอธิบายเป็นคำได้
ถึงพูดไป เธอก็ไม่เข้าใจ
เธอรู้ไหมเราเป็นทุกข์แค่ไหน
เธอทำแบบนี้กับเราได้ไง
นี่เป็นครั้งแรกที่เกิดปัญหาแล้วเราก้คิดว่าเธอคงทิ้งเราไปจริงๆ

เธอมีปัญหาเรา
เธอบอกว่าเราเป็นคนที่สบายใจ อยากให้รับฟัง
ทำไมเธอมีปัญหาอะไร เธอไม่บอกเรา?
เธอเอาแต่เล่าปัญหาของคนอื่นให้เราฟัง?
เราเข้าใจนะ ว่าเค้ามีปัญหา
เราเข้าใจ จนไม่เข้าใจแล้ว
ว่าสรุป ปัญหา มันคืออะไรกันแน่
มันอยุ่ที่ตัวเค้า? หรือตัวเธอ? กันแน่????
ใช่ มีบางเรื่องที่เราไม่เข้าใจนะ
ทำไมหรอ ทำไมเธอต้องเครียดเรื่องเค้าขนาดนั้นหรอ
ถึงกับต้องกินเหล้า กลับบ้านดึกทุกวัน
หนักขึ้นเรื่อยๆ ไม่ยอมกลับบ้าน
เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นจริงๆหรอกนะ เพราะเธอไม่ยอมคุยกับเรา
จำอะไรได้บ้างไหม
จำสิ่งที่พูดออกจากปากตัวเองได้บ้างป่ะ?
ที่เธอเปนอย่างนี้ เพราะเธอมัวแต่เครียด"เรื่องคนอื่น"หรือแค่"เมา"
จนต้องพูดแบบนั้นออกไป

ถึงจะเพราะเหผลไรก้เหอะ
คำพูดมันก้หลุดออกมาแล้ว
แล้วมันก้ทำให้เรา เสียใจมากที่สุด


เราขอบอกอีกครั้งนะ
ที่เราบอกว่าเราอยากอยู่เคียงข้างเธอ
แต่ เราไม่ใช่หุ่นยนที่ รับฟังคำพุดเเรงๆของเธอได้
เธอเห็นว่าเราทนรับได้ทุกสิ่ง ทนได้ทุกอย่างหรอ???
เธอหวังให้คนรักของเธอ เป็นคนแบบนั้นใช่ไหม?????????????????
งั้นเธอก็หาคนใหม่ได้เลยนะ
เพราะเราจะไม่ทนแน่ๆ

มันไม่ใช่ครั้งแรกนะ
ที่เธอพูดออกมา
มันทำให้เรา หมดความรู้สึกที่จะ.."อยู่เคียงข้าง"กันไปเลย
เวลาที่เปนห่วง
แต่ได้คำพูดบ้างๆตอบแทน
หน้าด้านบ้างล่ะ
เสือกบ้างล่ะ
มึงรอไปงานศพกุได้เลยบ้างล่ะ

????????????????????
มันคืออะไรหรอ คำพวกนี้
ช่วยกลับไปพูดกับหมาแถวบ้านแทนแล้วกันนะ







ไม่เคยมีใครมาด่าเราขนาดนี้เลยนะ
ถึงเธอจะเป็นแฟนก็เถอะนะ ถึงเธอจะบอกว่า เธอเป็นของเธออย่างเนี้ย
แต่ที่เธอทำงี้ มันทุเรส พอๆกับการตบตีทำร้ายร้ายกาย
เธอคิดไง
เวลาเห็นครอบครัวคนอื่นเค้าทะเลาะกันแล้วด่าว่ากันแรงๆ???
เธออยากมีครอบครัวแบบนั้นใช่ไหม
ขอโทษนะ เราไม่อยาก






เราอาจเป็นคนเห็นแก่ตัวนะ
แต่ผู้หญิงอย่างเรา
เป็นคนที่ต้องการให้คนมาแคร์มากๆ ต้องการรู้สึกว่าตัวเองสำคัญ
มันคือปมด้วยของเรา
โอเคป้ะ???
เธอเข้าใจแล้วนะ
ทุกครั้ง ที่เกิดปัญหา
มันก้เปนเพราะเราเนี้ยแหละ
เราคิดว่าเทอคิดว่าไม่ให้ความสำคัญกะเรา
เราอยากเป็นที่หนึ่ง
แต่เราเป็นไม่ได้หรอก
เพราะเธอไม่เคยคิดงั้นเลย
เราเข้าใจนะ ว่ามันเป็นความคิดเห็นแก่ตัว
แต่มันก็คือ ความเป็นจริงของผู้หญฺงคนนี้
เธออยากไปหาผู้หญิงแบบในฝันเธอไหม? คนที่ไม่เห็นแก่ตัว ที่ใจกว้างกว่านี้
เราไม่ห้ามหรอกนะ

เพราะตอนนี้
เราทำใจแล้ว
เราไม่เคยคิดว่าเธอจะทิ้งเราไป

แต่ตอนนี้ เธอทำให้เราคิด

เธอหายไป
พร้อมกับคำพูดสุดท้ายของแย่ๆของเธอ
ไม่แคร์ ว่าคนตรงเนี้ย
เค้าเป็นห่วงเธอว่ะ
เค้านอนไม่หลับว่ะ
เค้าร้องไห้ว่ะ
ไม่มีค่าเลย รู้ไปทำไม
หายไปเลย เธอจะกลับมาตอนไหนหรอ???
เราพยายามถามเธอว่าเปนไร อยู่ไหน
แต่เธอก้ไม่พูดอยู่ดี

จากที่เธอพูดว่า"เธอไม่มีความสุขเลย"
เราคิดว่เธอคงไม่อยากให้เราได้รู้ความทุกข์ของเธอมากนัก
เราจะไม่วุ่นวายใจ

เธอเข้าใจป่ะ
แค่นี้มันก้แย่มากพอแล้ว
ที่ทำให้คนที่เรารัก ไม่มีความสุข
เราคิดตลอดว่า เราจะทำไงดี เธอจะทิ้งเราไปแล้วไช่ป่ะ เราจะพูดยังไง จะทำยังไง
เราจะชดใช้ไห้เทอ ยังไง จะขอโทดเทอยังไง???


วันหลังถ้าเธอจะหายไปอีก
ก็ช่วยบอกก่อนนะ ว่าจะทิ้งกันไป
เราไม่อยากร้องไห้รอคอย
ไม่อยากมีคำถามมากมายวว่าเกิดไรขึ้น

แล้วขออีกอย่างนะ
ถ้าเธอจะกลับมาล่ะก็

อย่าทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น
ขอร้องล่ะ
ไม่งั้นอย่ากลับมาเสียดีกว่า
เพราะไอ้สิ่งที่มันเกิดขึ้น เราไม่เคยลืม

อย่าคิดว่าแค่เวลาผ่านไป เราจะทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นเหมือนกัน
มันไม่ใช่ทางออกของเรา
แล้วเธอก้รู้ดีว่าทางแก้ปัญหาของเราคือไร???
อ๋อเธอคงไม่รู้หรอก เพราะเธอไม่ค่อยจะทำ
เราจะบอกให้น่ะ
มันคือ การ"พูดคุยปรับความเข้าใจกัน"

เราเป็นคนที่ชอบหนีปัญหา แต่เราไม่เคยหนีปัญหาที่เกี่ยวกับเรื่องเธอ
เราพร้อมที่จะอยุ่เคียงข้างเธอ
พร้อมที่จะคอยพยุง
แต่การกระทำทุกอย่าง มันไล่เราให้ออกไปไกลจากเธอกว่าเดิมอีก
หรือบางทีมันอาจจะดีกว่านี้ถ้าเราอยู่ไกลกันมากขึ้น??
เราไม่เคยอยากไปจากเธอหรอกนะ แต่เผื่อว่าถ้าเธออยากไปจากเรา
แล้วเธอคิดว่าไง??

อาจจะเป็นเพราะฉันเริ่มหมดแรงและท้อ
นานเท่าไรที่รอ รอคอยเธอเรื่อยไป
อาจหมดแรงเพราะใจเธอนั้นเริ่มสั่นไหว
เคยรักกันยังไงกลับลืม.......
เหนื่อยใจที่มีเธออยู่ เหน็ดเหนื่อยกับการรอคอย
จิตใจละเมอเลื่อนลอยเฝ้าคอย
ใครสักคนที่ยังคงมีความรักให้ไป แต่มันยิ่งไกลยิ่งห่าง
รักเราเลยดูจืดจาง หมดหนทางไป

อาจเพราะ? [อาจ(ไม่เป็น)เพราะ? อาจ(จะเป็น)เพราะ?]

อาจเพราะ ... ไม่เข้าใจ

ถ้าทำอะไรผิดไปก็ขอโทษน่ะ

รู้ว่าคงไม่รับฟัง

ก็จะอยู่ตรงนี้ตลอดไป............

ก็แค่เหนื่อย... เหนื่อยกับทุกอย่างในโลกนี้

ก็แค่อยากได้คนมาช่วยผยุง


ขอบคุณน่ะ

for you

อาจเพราะ - Cocktail

ขอโทด

ขอโทด ถ้าไม่เคยเข้าใจ
ขอโทดที่ไม่สามารถเปนคนที่เข้าใจเทอ
เราไม่สามารถจะเปนคนที่ยืนอยุ่ข้างเทอได้
ขอโทด ที่เทอไม่มีความสุข...
ขอโทดจริงๆ


แล้วจะชดใช้ให้

ความจำสั้น แต่รักฉานยาวววววววว

ไม่มีรัยที่ตั้งหัวข้อนี้
เพราะเพิ่งไปดูมาวันที่สอบเสร็จ
ชอบหนังเรื่องนี้มากๆ แอบน้ำตาไหล
ซึ้งว่ะ แบบความรักที่มีไห้กันมากมาย
สำหรับเรา ถ้ามีคนที่รักคอยอยุ่เคียงข้างเรา ไปจนแก่เฒ่า
มันก้คือสิ่งที่เราต้องการมากที่สุดแล้ว
แต่หาคนที่จะเข้าจัยเราจริงๆมันยากมาก
เพราะขนาดตัวเองยังไม่เข้าใจตัวเองในบางเรื่องเลย
ขาดบางเรื่องที่ว่ามีปัญหากันบ่อยครั้งจนเอือมระอา
เราก้ยังมาทะเลาะกันเรื่องเดิมอยุ่ดี
มันไม่ไช่เพราะเราเข้าใจกันอย่างลึกซึ้ง
แต่มันคือการประณีประนอม ยอมให้กัน
เพราะเราไม่อยากให้มีเรื่องอะไร ทำให้เราต้องสูญเสียคนที่เรารักไป
ใช่ไหม่ล่ะ

เราไม่อยากสูญเสียเธอแน่ๆ
แค่ทะเลาะ ไม่ได้คุยกันวันนึง ก็แทบขาดใจแล้ว
ถามจะถามว่าเธอจะอยุ่กับเราตลอดไปไหม
เราก็ไม่อยากให้เธอตอบ
แต่ในใจก้หวังลึกๆว่าเธอจะบอกอย่างงั้น
เราอยากให้เธออยู่ ในยามที่เรามีความสุข
เราอยากให้เธออยู่ ในยามที่เราร้องไห้
เราอยากให้เธออยุ่ ในยามที่เราเหนื่อย
เราอยากให้เธออยู่ ในยามที่เราเครียด
ไม่ว่าจะ ทุก สุข หัวเราะ ร้องไห้ เครียด หงุดหงิด ดีใจ เสียใจ
ทุกๆเวลาเรามีเธออยุ่เสมอ
ในยามที่เราไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร
เธอเปนคนแรก
เธอ เปนคนที่ทำให้เรามีความสุข

เราก้หวังว่า เราจะเป็นความสุขให้เธอได้เช่นกัน
เวลาที่เธอเครียด หันมาคุยกับเราสิ เราจะรับฟัง
ถึงเราจะไม่ค่อยเข้าใจ ไม่เห็นด้วย มีข้อขัดแย้งหรือเสนอความคิดเห็น
เราก็จะฟังเธอ
ถึงเวลานี้เราจะหงุดหงิดเรื่องของเธอ เราก้จะฟังปัญหาเธออย่างเงียบๆ
อยากจะเป็นคนที่เธอสามารถพึ่งพาได้ตลอดนะ
รักเธอนะ
จุ๊บๆ

25550.....

70 ปี หรือ 25550 วัน ดูผิวเผินอาจจะมองได้ว่า 25550 วัน มันน้อยกว่า 70 ปี แต่จริงๆแล้ววันๆ หนึ่ง ที่เราผ่านไป มันเป็นเีพียงแค่ "1 ใน 25550 วัน" ของชีวิตคนเรา

เพียงแต่ 1 วันที่เราผ่านไป นั้นๆ สามารถมีเรื่องราวต่างๆ เข้ามาได้มากมาย

1 วันแห่งความสุข
1 วันแห่งความทุกข์
1 วันของความเหงา
1 วันของความสนุกสนาน

แต่ในทุกๆ วันต่อไป อาจจะไม่เหมือน "วันที่ผ่านๆมา"

เคย นึกเสียดายกับวันที่ ผ่านๆ มาบ้างไหม

เคยนึกไหมว่า "ถ้าวันนั้นเราทำแบบนี้ วันนี้คงไม่เป็นแบบนั้น"

ทุกๆวัน คือ สิ่งมหัศจรรย์ ที่ผ่านเข้ามาในตัวเรา ทุกๆ คน ไม่ว่าจะเป็น "แสงอาทิตย์" ที่ตกกระทบวัตถุ สะท้อนกลับมาที่ดวงตา ทั้ง 2 คู่ ของคนเรา หรือ ว่าเสียงต่างๆ ที่เข้าไปในหู กลิ่นต่างๆ ที่เราสูดเข้าไปแต่ละวัน แต่ละวัน

ทุกๆวัน เป็นการกระทำ เป็นผลต่อ ต่อ มา เรื่อยๆ

การกระทำของวันนี้ อาจจะเป็นเส้นทางเส้นหนึ่งที่เราเลือกเดินไป ที่ "จุดหมาย"


มันก็เหมือนหนังเรื่องหนึ่งนั้นแหละถ้าเราอยากรู้ตอนจบก่อน


"เราก็จะไม่สนุกกับการเดินทางของเรื่องๆนั้น"



วันนี้ "คุณได้แบ่งปันความรัก" ให้คนที่คุณ"รัก"หรือ"เกลียด" แล้วหรือยัง



แล้วจะเสียดาย...................................

Everything and you

ทุกอย่าง
อยากได้ทุกๆอย่าง

เคยที่จะยอมกันบ้างไหม?

ต้องทะเลาะทุกที?

โทรไปเพื่อต้องมาทะเลาะกัน?

ขอบคุณ

คิดสักนิดก็ดี

เบื่อกับการทะเลาะ

ถ้ามันผิดมากขนาดนั้น

อย่ามาคุยกันเลยดีกว่า

ไม่ได้ลืม

อย่าเหมา

ชั่งมัน

คงไม่สมดุล

คงไม่เหมือนเดิม

คงต้องทำให้ได้อย่างที่"เทวดา" ต้องการ

ขอโทษ

แค่คนเดินดิน

forgotten

u've forgotton already
that this blog sitll exists...
do u also forget everything about us?
or u just don't want to remember?
or u dont even remember it at all?
this is not "you&everything" anymore??

i love u

i love u
i love u
i love u!

the consequence of holding each other to tightly.

i can't undo what i have done.
i can not say what i have said.
can't take it back,
it's alittle late now.
i didn't mean to hurt you... baby... in any way.
all i can do is walk away.
cause i don't wanna hurt you anymore.
living with me it's painful.
even i'm dying and deep in my heart it says "please, don't go..."
i don't wanna break your heart baby...
baby i didnt lie to you
i know u dont believe me and it wont happen
what i can do for u i will do baby
you said it's over and we werent meant to be
my heart is broken
but i deserved it
i know
because i broke your heart
i want to apologize
that i held you too tightly
i'm letting you go
even it's the last thing i ever want to do
i never want to let you go
i'm so afraid of loosing you
but i can't hold you
i wish someday
you would listen to me baby
i wanna say
please come back to me
with your same old warmest heart
with your same old trusting heart
but that's impossible
that's nowhere impossible...


baby don't even forgive me for what i have done
i deserves the hell

ยังไม่พอ - H.R.U.

เกลียดเธอไม่ลง - Calories Blah Blah

ลืม...

แถวนี้มันเงียบเหงาเนอะ :(:(
เจ้าของบล๊อคเค้าไม่ค่อยจะมาดูแลเล้ย
สงสัยจะลืมบล๊อคนี้ไปแล้วล่ะมั้ง...

หนึ่ง ปี หก เดือน

เร็วจริงๆ วุ้ย กับเวลาที่ผ่านไป แต่มันก็ทำให้ได้รู้ว่าสิ่งที่ขาดหายไปมันอยู่ที่ไหน

ไม่ได้ฉลองครบรอบแบบที่เคยผ่านๆ มาแต่ก็ได้มีโอกาสเจอกันหลังจากวันนั้นไม่นาน

ไม่รู้เธอยังรักเหมือนเดิมหรือเปล่าแต่ "ถ้ายังรัก ก็ต้องยังไหว" =]

ขอให้ความรักของเรา ยาวต่อไปเรื่อยๆ เป็นความรักที่ไม่เห็นเส้นชัยน่ะ

รัก
มึง ว่ะ
^^

สอบเส็ดดด

เย๊ เยยยยย
สอบเส็ดแล้วววววว
ฮิ ฮิ้ววววววววว
โล่งเว้ย

ยังงัย
ก้อขอขอบคุณสำหรับกำลังจัยดีดีจากคนๆนึง
ที่คอยอยุ่ด้วย คอยปลุกให้ตื่น
บังคับให้อ่านหนังสือ ให้กำลังใจตลอดเลยยยยยยยย
ขอบคุนจิงจิง ^^
ถึงจะทำสอบไม่ค่อยได้
แต่มีกำลังใจดีดีแบบนี้ มันก้ยังมีอะไร ดี บ้าง 555555

ว้าว ว้าว ว้าว
ขอบคุณนะจ๊ะ
สุดที่รัก :)

The End..

and The "Beginning"

"ตอนจบของบทถัดไป" เหมือนกับหนังที่มีภาคต่อหลายภาค เป็นมหากาพย์ เหมือนกับคนที่เคยล้มแล้วลุกขึ้นมาใหม่
ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ใช่ "จุดจบ" จริงๆแล้วมันคือการเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆต่างหาก ซึ่งจากทางเดินที่เราเคยเดินผ่านมาจนมาถึงจุดจบที่เราตั้งเอาไว้ และการเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆก็จะเกิดขึ้น
เราเป็นคนควบคุมชีวิตของตัวเองและสามารถกำหนด จุดจบ ของแต่ละเป้าหมายที่เราจะทำได้ในทุกๆปี จบปี 2551 และเริ่มต้นใหม่ในปี 2552 บางคนอาจจะล้มหัวทิ่มในปีก่อนแต่ใครจะไปรู้ว่าในปีนี้ เค้าหรือเธอคนนั้นๆอาจจะเป็นคนที่อยู่บนดวงจันทร์ได้สักวันหนึ่งถ้าเค้าไม่ได้ยึดติดกับสิ่งที่เค้าสะดุดจนต้องหัวทิ่มหัวตำ แล้วกลับไปคิดถึงมันเสมอไม่กล้าที่จะเดินหรือวิ่งผ่านเส้นทางนั้นอีกต่อไป
เวลาคนสองคนทะเลาะกันก็จะต้องมีจุดจบ แต่ก็ควรจะจบที่จุดนั้นๆไม่ได้ต่อยอดไปเรื่อยๆ แต่มันเป็นเหมือนการเริ่มใหม่สิ่งใหม่ๆ ที่เรารู้กันแล้วว่าทำเรื่องๆนี้จะต้องมีปากมีเสียงกันแน่ ก็ควรที่จะข้ามหรือหลีกเลี่ยงสิ่งนั้นๆไป

ปีใหม่ปีนี้เป็นปีที่มีความสุขอีกปีหนึ่งของผม เพราะการที่ได้อยู่กับใครสักคนที่เรารัก มันเหมือนเป็นของขวัญที่ไม่สามารถจะซื้อหาได้
อะไรที่ร้ายๆในปีที่แล้วขอให้ทิ้งมันไป และอะไรที่ดีๆ ขอให้ซ่อนมันเอาไว้ในความทรงจำของเราน่ะ ^^

Love you baby

HAPPY NEW YEAR!!!!





R.I.P ถึงพี่น้องที่ได้เสียชีวิตที่ผับดัง Santika ด้วยคับ

believe...

I believe there're a few things what make our love everlasted...

1. SAY what your heart tells you
2.Do what you have SAID, and don't BREAK your words, or else u'll become just another good phony.
3.RESPONDSIBLE, for what you said.

believe me WORDS are important but ACTION is FOREMOST.(not the UHT milk!)

ps. BUT I LOVE U NO MATTER WHAT DARLING! :)