วันอังคารที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2552

ขอเวลาให้ย้อนกลับคืน ... แต่ก็ต้องโทษตัวเองที่ทำร้ายคนที่รักเราเอง..

ก็รู้น่ะว่าพูดอะไรตอนนี้คงไม่ทำให้อะไรดีขึ้นมา

แค่อยากจะบอกให้รู้ว่าวันที่หายไปไม่ได้ไปไหน

กลับบ้าน... อยู่คนเดียว

ขอบคุณที่ทนรับนิสัยแย่ๆ

ดูแล้วคงไม่อยากให้อภัย ใครมันจะยอมได้

ก็รู้ว่ามันแย่มาก แย่ โคตรแย่

เคยคิดว่าจะดีพอ

คงเป็นแค่คำพูดหนึ่งคำที่เชื่อถือไม่ได้
หรือ ทุกๆคำที่พูดออกไปนั้นแหละ

ก็จะขออยู่ตรงนี้เหมือนเดิม

จะรอ....

ถ้ายังเชื่อในคำว่า"รัก"

ยังเชื่อในผู้ชายสันดานไม่ดีคนนี้

กลับมาน่ะ

อย่าเพิ่งไปไหน

กลัว

จริงๆ..

ความรู้สึกของคนที่แคร์? guess i'm not that one already.

เสียใจ มาก
ครั้งนี้
ไม่สามารถพูดออกมาอธิบายเป็นคำได้
ถึงพูดไป เธอก็ไม่เข้าใจ
เธอรู้ไหมเราเป็นทุกข์แค่ไหน
เธอทำแบบนี้กับเราได้ไง
นี่เป็นครั้งแรกที่เกิดปัญหาแล้วเราก้คิดว่าเธอคงทิ้งเราไปจริงๆ

เธอมีปัญหาเรา
เธอบอกว่าเราเป็นคนที่สบายใจ อยากให้รับฟัง
ทำไมเธอมีปัญหาอะไร เธอไม่บอกเรา?
เธอเอาแต่เล่าปัญหาของคนอื่นให้เราฟัง?
เราเข้าใจนะ ว่าเค้ามีปัญหา
เราเข้าใจ จนไม่เข้าใจแล้ว
ว่าสรุป ปัญหา มันคืออะไรกันแน่
มันอยุ่ที่ตัวเค้า? หรือตัวเธอ? กันแน่????
ใช่ มีบางเรื่องที่เราไม่เข้าใจนะ
ทำไมหรอ ทำไมเธอต้องเครียดเรื่องเค้าขนาดนั้นหรอ
ถึงกับต้องกินเหล้า กลับบ้านดึกทุกวัน
หนักขึ้นเรื่อยๆ ไม่ยอมกลับบ้าน
เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นจริงๆหรอกนะ เพราะเธอไม่ยอมคุยกับเรา
จำอะไรได้บ้างไหม
จำสิ่งที่พูดออกจากปากตัวเองได้บ้างป่ะ?
ที่เธอเปนอย่างนี้ เพราะเธอมัวแต่เครียด"เรื่องคนอื่น"หรือแค่"เมา"
จนต้องพูดแบบนั้นออกไป

ถึงจะเพราะเหผลไรก้เหอะ
คำพูดมันก้หลุดออกมาแล้ว
แล้วมันก้ทำให้เรา เสียใจมากที่สุด


เราขอบอกอีกครั้งนะ
ที่เราบอกว่าเราอยากอยู่เคียงข้างเธอ
แต่ เราไม่ใช่หุ่นยนที่ รับฟังคำพุดเเรงๆของเธอได้
เธอเห็นว่าเราทนรับได้ทุกสิ่ง ทนได้ทุกอย่างหรอ???
เธอหวังให้คนรักของเธอ เป็นคนแบบนั้นใช่ไหม?????????????????
งั้นเธอก็หาคนใหม่ได้เลยนะ
เพราะเราจะไม่ทนแน่ๆ

มันไม่ใช่ครั้งแรกนะ
ที่เธอพูดออกมา
มันทำให้เรา หมดความรู้สึกที่จะ.."อยู่เคียงข้าง"กันไปเลย
เวลาที่เปนห่วง
แต่ได้คำพูดบ้างๆตอบแทน
หน้าด้านบ้างล่ะ
เสือกบ้างล่ะ
มึงรอไปงานศพกุได้เลยบ้างล่ะ

????????????????????
มันคืออะไรหรอ คำพวกนี้
ช่วยกลับไปพูดกับหมาแถวบ้านแทนแล้วกันนะ







ไม่เคยมีใครมาด่าเราขนาดนี้เลยนะ
ถึงเธอจะเป็นแฟนก็เถอะนะ ถึงเธอจะบอกว่า เธอเป็นของเธออย่างเนี้ย
แต่ที่เธอทำงี้ มันทุเรส พอๆกับการตบตีทำร้ายร้ายกาย
เธอคิดไง
เวลาเห็นครอบครัวคนอื่นเค้าทะเลาะกันแล้วด่าว่ากันแรงๆ???
เธออยากมีครอบครัวแบบนั้นใช่ไหม
ขอโทษนะ เราไม่อยาก






เราอาจเป็นคนเห็นแก่ตัวนะ
แต่ผู้หญิงอย่างเรา
เป็นคนที่ต้องการให้คนมาแคร์มากๆ ต้องการรู้สึกว่าตัวเองสำคัญ
มันคือปมด้วยของเรา
โอเคป้ะ???
เธอเข้าใจแล้วนะ
ทุกครั้ง ที่เกิดปัญหา
มันก้เปนเพราะเราเนี้ยแหละ
เราคิดว่าเทอคิดว่าไม่ให้ความสำคัญกะเรา
เราอยากเป็นที่หนึ่ง
แต่เราเป็นไม่ได้หรอก
เพราะเธอไม่เคยคิดงั้นเลย
เราเข้าใจนะ ว่ามันเป็นความคิดเห็นแก่ตัว
แต่มันก็คือ ความเป็นจริงของผู้หญฺงคนนี้
เธออยากไปหาผู้หญิงแบบในฝันเธอไหม? คนที่ไม่เห็นแก่ตัว ที่ใจกว้างกว่านี้
เราไม่ห้ามหรอกนะ

เพราะตอนนี้
เราทำใจแล้ว
เราไม่เคยคิดว่าเธอจะทิ้งเราไป

แต่ตอนนี้ เธอทำให้เราคิด

เธอหายไป
พร้อมกับคำพูดสุดท้ายของแย่ๆของเธอ
ไม่แคร์ ว่าคนตรงเนี้ย
เค้าเป็นห่วงเธอว่ะ
เค้านอนไม่หลับว่ะ
เค้าร้องไห้ว่ะ
ไม่มีค่าเลย รู้ไปทำไม
หายไปเลย เธอจะกลับมาตอนไหนหรอ???
เราพยายามถามเธอว่าเปนไร อยู่ไหน
แต่เธอก้ไม่พูดอยู่ดี

จากที่เธอพูดว่า"เธอไม่มีความสุขเลย"
เราคิดว่เธอคงไม่อยากให้เราได้รู้ความทุกข์ของเธอมากนัก
เราจะไม่วุ่นวายใจ

เธอเข้าใจป่ะ
แค่นี้มันก้แย่มากพอแล้ว
ที่ทำให้คนที่เรารัก ไม่มีความสุข
เราคิดตลอดว่า เราจะทำไงดี เธอจะทิ้งเราไปแล้วไช่ป่ะ เราจะพูดยังไง จะทำยังไง
เราจะชดใช้ไห้เทอ ยังไง จะขอโทดเทอยังไง???


วันหลังถ้าเธอจะหายไปอีก
ก็ช่วยบอกก่อนนะ ว่าจะทิ้งกันไป
เราไม่อยากร้องไห้รอคอย
ไม่อยากมีคำถามมากมายวว่าเกิดไรขึ้น

แล้วขออีกอย่างนะ
ถ้าเธอจะกลับมาล่ะก็

อย่าทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น
ขอร้องล่ะ
ไม่งั้นอย่ากลับมาเสียดีกว่า
เพราะไอ้สิ่งที่มันเกิดขึ้น เราไม่เคยลืม

อย่าคิดว่าแค่เวลาผ่านไป เราจะทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นเหมือนกัน
มันไม่ใช่ทางออกของเรา
แล้วเธอก้รู้ดีว่าทางแก้ปัญหาของเราคือไร???
อ๋อเธอคงไม่รู้หรอก เพราะเธอไม่ค่อยจะทำ
เราจะบอกให้น่ะ
มันคือ การ"พูดคุยปรับความเข้าใจกัน"

เราเป็นคนที่ชอบหนีปัญหา แต่เราไม่เคยหนีปัญหาที่เกี่ยวกับเรื่องเธอ
เราพร้อมที่จะอยุ่เคียงข้างเธอ
พร้อมที่จะคอยพยุง
แต่การกระทำทุกอย่าง มันไล่เราให้ออกไปไกลจากเธอกว่าเดิมอีก
หรือบางทีมันอาจจะดีกว่านี้ถ้าเราอยู่ไกลกันมากขึ้น??
เราไม่เคยอยากไปจากเธอหรอกนะ แต่เผื่อว่าถ้าเธออยากไปจากเรา
แล้วเธอคิดว่าไง??


อาจจะเป็นเพราะฉันเริ่มหมดแรงและท้อ
นานเท่าไรที่รอ รอคอยเธอเรื่อยไป
อาจหมดแรงเพราะใจเธอนั้นเริ่มสั่นไหว
เคยรักกันยังไงกลับลืม.......
เหนื่อยใจที่มีเธออยู่ เหน็ดเหนื่อยกับการรอคอย
จิตใจละเมอเลื่อนลอยเฝ้าคอย
ใครสักคนที่ยังคงมีความรักให้ไป แต่มันยิ่งไกลยิ่งห่าง
รักเราเลยดูจืดจาง หมดหนทางไป

อาจเพราะ? [อาจ(ไม่เป็น)เพราะ? อาจ(จะเป็น)เพราะ?]

อาจเพราะ ... ไม่เข้าใจ

ถ้าทำอะไรผิดไปก็ขอโทษน่ะ

รู้ว่าคงไม่รับฟัง

ก็จะอยู่ตรงนี้ตลอดไป............

ก็แค่เหนื่อย... เหนื่อยกับทุกอย่างในโลกนี้

ก็แค่อยากได้คนมาช่วยผยุง


ขอบคุณน่ะ

วันจันทร์ที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2552

วันอาทิตย์ที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2552

ขอโทด

ขอโทด ถ้าไม่เคยเข้าใจ
ขอโทดที่ไม่สามารถเปนคนที่เข้าใจเทอ
เราไม่สามารถจะเปนคนที่ยืนอยุ่ข้างเทอได้
ขอโทด ที่เทอไม่มีความสุข...
ขอโทดจริงๆ


แล้วจะชดใช้ให้

วันเสาร์ที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2552

ความจำสั้น แต่รักฉานยาวววววววว

ไม่มีรัยที่ตั้งหัวข้อนี้
เพราะเพิ่งไปดูมาวันที่สอบเสร็จ
ชอบหนังเรื่องนี้มากๆ แอบน้ำตาไหล
ซึ้งว่ะ แบบความรักที่มีไห้กันมากมาย
สำหรับเรา ถ้ามีคนที่รักคอยอยุ่เคียงข้างเรา ไปจนแก่เฒ่า
มันก้คือสิ่งที่เราต้องการมากที่สุดแล้ว
แต่หาคนที่จะเข้าจัยเราจริงๆมันยากมาก
เพราะขนาดตัวเองยังไม่เข้าใจตัวเองในบางเรื่องเลย
ขาดบางเรื่องที่ว่ามีปัญหากันบ่อยครั้งจนเอือมระอา
เราก้ยังมาทะเลาะกันเรื่องเดิมอยุ่ดี
มันไม่ไช่เพราะเราเข้าใจกันอย่างลึกซึ้ง
แต่มันคือการประณีประนอม ยอมให้กัน
เพราะเราไม่อยากให้มีเรื่องอะไร ทำให้เราต้องสูญเสียคนที่เรารักไป
ใช่ไหม่ล่ะ

เราไม่อยากสูญเสียเธอแน่ๆ
แค่ทะเลาะ ไม่ได้คุยกันวันนึง ก็แทบขาดใจแล้ว
ถามจะถามว่าเธอจะอยุ่กับเราตลอดไปไหม
เราก็ไม่อยากให้เธอตอบ
แต่ในใจก้หวังลึกๆว่าเธอจะบอกอย่างงั้น
เราอยากให้เธออยู่ ในยามที่เรามีความสุข
เราอยากให้เธออยู่ ในยามที่เราร้องไห้
เราอยากให้เธออยุ่ ในยามที่เราเหนื่อย
เราอยากให้เธออยู่ ในยามที่เราเครียด
ไม่ว่าจะ ทุก สุข หัวเราะ ร้องไห้ เครียด หงุดหงิด ดีใจ เสียใจ
ทุกๆเวลาเรามีเธออยุ่เสมอ
ในยามที่เราไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร
เธอเปนคนแรก
เธอ เปนคนที่ทำให้เรามีความสุข

เราก้หวังว่า เราจะเป็นความสุขให้เธอได้เช่นกัน
เวลาที่เธอเครียด หันมาคุยกับเราสิ เราจะรับฟัง
ถึงเราจะไม่ค่อยเข้าใจ ไม่เห็นด้วย มีข้อขัดแย้งหรือเสนอความคิดเห็น
เราก็จะฟังเธอ
ถึงเวลานี้เราจะหงุดหงิดเรื่องของเธอ เราก้จะฟังปัญหาเธออย่างเงียบๆ
อยากจะเป็นคนที่เธอสามารถพึ่งพาได้ตลอดนะ
รักเธอนะ
จุ๊บๆ

วันพฤหัสบดีที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2552

25550.....

70 ปี หรือ 25550 วัน ดูผิวเผินอาจจะมองได้ว่า 25550 วัน มันน้อยกว่า 70 ปี แต่จริงๆแล้ววันๆ หนึ่ง ที่เราผ่านไป มันเป็นเีพียงแค่ "1 ใน 25550 วัน" ของชีวิตคนเรา

เพียงแต่ 1 วันที่เราผ่านไป นั้นๆ สามารถมีเรื่องราวต่างๆ เข้ามาได้มากมาย

1 วันแห่งความสุข
1 วันแห่งความทุกข์
1 วันของความเหงา
1 วันของความสนุกสนาน

แต่ในทุกๆ วันต่อไป อาจจะไม่เหมือน "วันที่ผ่านๆมา"

เคย นึกเสียดายกับวันที่ ผ่านๆ มาบ้างไหม

เคยนึกไหมว่า "ถ้าวันนั้นเราทำแบบนี้ วันนี้คงไม่เป็นแบบนั้น"

ทุกๆวัน คือ สิ่งมหัศจรรย์ ที่ผ่านเข้ามาในตัวเรา ทุกๆ คน ไม่ว่าจะเป็น "แสงอาทิตย์" ที่ตกกระทบวัตถุ สะท้อนกลับมาที่ดวงตา ทั้ง 2 คู่ ของคนเรา หรือ ว่าเสียงต่างๆ ที่เข้าไปในหู กลิ่นต่างๆ ที่เราสูดเข้าไปแต่ละวัน แต่ละวัน

ทุกๆวัน เป็นการกระทำ เป็นผลต่อ ต่อ มา เรื่อยๆ

การกระทำของวันนี้ อาจจะเป็นเส้นทางเส้นหนึ่งที่เราเลือกเดินไป ที่ "จุดหมาย"


มันก็เหมือนหนังเรื่องหนึ่งนั้นแหละถ้าเราอยากรู้ตอนจบก่อน


"เราก็จะไม่สนุกกับการเดินทางของเรื่องๆนั้น"



วันนี้ "คุณได้แบ่งปันความรัก" ให้คนที่คุณ"รัก"หรือ"เกลียด" แล้วหรือยัง



แล้วจะเสียดาย...................................

วันเสาร์ที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2552

Everything and you

ทุกอย่าง
อยากได้ทุกๆอย่าง

เคยที่จะยอมกันบ้างไหม?

ต้องทะเลาะทุกที?

โทรไปเพื่อต้องมาทะเลาะกัน?

ขอบคุณ

คิดสักนิดก็ดี

เบื่อกับการทะเลาะ

ถ้ามันผิดมากขนาดนั้น

อย่ามาคุยกันเลยดีกว่า

ไม่ได้ลืม

อย่าเหมา

ชั่งมัน

คงไม่สมดุล

คงไม่เหมือนเดิม

คงต้องทำให้ได้อย่างที่"เทวดา" ต้องการ

ขอโทษ

แค่คนเดินดิน

forgotten

u've forgotton already
that this blog sitll exists...
do u also forget everything about us?
or u just don't want to remember?
or u dont even remember it at all?
this is not "you&everything" anymore??