ความจำสั้น แต่รักฉานยาวววววววว

ไม่มีรัยที่ตั้งหัวข้อนี้
เพราะเพิ่งไปดูมาวันที่สอบเสร็จ
ชอบหนังเรื่องนี้มากๆ แอบน้ำตาไหล
ซึ้งว่ะ แบบความรักที่มีไห้กันมากมาย
สำหรับเรา ถ้ามีคนที่รักคอยอยุ่เคียงข้างเรา ไปจนแก่เฒ่า
มันก้คือสิ่งที่เราต้องการมากที่สุดแล้ว
แต่หาคนที่จะเข้าจัยเราจริงๆมันยากมาก
เพราะขนาดตัวเองยังไม่เข้าใจตัวเองในบางเรื่องเลย
ขาดบางเรื่องที่ว่ามีปัญหากันบ่อยครั้งจนเอือมระอา
เราก้ยังมาทะเลาะกันเรื่องเดิมอยุ่ดี
มันไม่ไช่เพราะเราเข้าใจกันอย่างลึกซึ้ง
แต่มันคือการประณีประนอม ยอมให้กัน
เพราะเราไม่อยากให้มีเรื่องอะไร ทำให้เราต้องสูญเสียคนที่เรารักไป
ใช่ไหม่ล่ะ

เราไม่อยากสูญเสียเธอแน่ๆ
แค่ทะเลาะ ไม่ได้คุยกันวันนึง ก็แทบขาดใจแล้ว
ถามจะถามว่าเธอจะอยุ่กับเราตลอดไปไหม
เราก็ไม่อยากให้เธอตอบ
แต่ในใจก้หวังลึกๆว่าเธอจะบอกอย่างงั้น
เราอยากให้เธออยู่ ในยามที่เรามีความสุข
เราอยากให้เธออยู่ ในยามที่เราร้องไห้
เราอยากให้เธออยุ่ ในยามที่เราเหนื่อย
เราอยากให้เธออยู่ ในยามที่เราเครียด
ไม่ว่าจะ ทุก สุข หัวเราะ ร้องไห้ เครียด หงุดหงิด ดีใจ เสียใจ
ทุกๆเวลาเรามีเธออยุ่เสมอ
ในยามที่เราไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร
เธอเปนคนแรก
เธอ เปนคนที่ทำให้เรามีความสุข

เราก้หวังว่า เราจะเป็นความสุขให้เธอได้เช่นกัน
เวลาที่เธอเครียด หันมาคุยกับเราสิ เราจะรับฟัง
ถึงเราจะไม่ค่อยเข้าใจ ไม่เห็นด้วย มีข้อขัดแย้งหรือเสนอความคิดเห็น
เราก็จะฟังเธอ
ถึงเวลานี้เราจะหงุดหงิดเรื่องของเธอ เราก้จะฟังปัญหาเธออย่างเงียบๆ
อยากจะเป็นคนที่เธอสามารถพึ่งพาได้ตลอดนะ
รักเธอนะ
จุ๊บๆ