คืนที่เหงาวันแรกกำลังย่างกรายเข้ามาอย่างน่าเบื่อ มันคงเป็นวันเกิดที่น่าลืมมากที่สุดในชีวิตนี้ ได้แต่คิดเท่านั้น คนโกหกอย่างเรา คนที่พูดแล้วทำไม่ได้อย่างเรา คนที่ไม่เคยจำอะไรที่ตัวเองพูดได้เลย คนที่แย่ๆอย่างนี้ มันก็คงดีสำหรับเค้าแล้วหล่ะ รักที่เราให้ไปมันคงน้อยเกินไปล่ะมั้ง แย่หน่อยคงต้องอยู่คนเดียวไปตลอด ไม่รู้จะอธิบายยังไงตอนนี้ ไม่อยากทำอะไรเลยจริงๆ ทำไมมันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ ไม่เป็นไรหรอกคนที่ควรจะรับมันก็ต้องเป็นตัวเราเอง ทำตัวเองหนิ สมน้ำหน้า บางทีให้มันเป็นเรื่อง
"สมมุติ" ก็คงจะดี..
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น